| ارزیابی شاخص تراز فن‌آوری مکانیزاسیون در کشاورزی با استفاده از تکنیک گروه کانون و اثر آن بر روی تولیدات کشاورزی |
| کد مقاله : 1673-9NCAME |
| نویسندگان: |
|
بابک نوع‌دوست *1، حسین باخدا2، علی حاجی احمد3 1نواب جنوب- خ صفدری- کوچه خورشیدی- لاک ۶۴- واحد ۲ 2دانشگاه علوم تحقیقات 3عضو هیأت علمی |
| چکیده مقاله: |
| امروزه در نگاه صنعتی به کشاورزی، افزایش راندمان و بهره‌وری یکی از مهمترین عوامل توسعه پایدار می باشد. معیارهای متفاوتی برای ارزیابی میزان بهره‌وری کشاورزی موجود است که در این مورد می توان به مکانیزاسیون، استفاده از ارقام اصلاح شده، مصرف بهینه نهاده ها و ... اشاره نمود. در سیاست گذاریهای کلان، بسیاری از تصمیم گیران بخش کشاورزی تصور می کنند که تنها با افزایش سطح و درجه مکانیزاسیون، بهره‌وری کشاورزی افزایش خواهد یافت یا تصور می‌شود که با افزایش واردات ماشین های کشاورزی، تراز فن‌آوری مکانیزاسیون کشاورزی نیز افزایش می‌یابد و به نوعی سطح مکانیزاسیون، هم عرض با فن‌آوری در نظر گرفته می‌شود. گرچه فن‌آوری آن چیزی تعریف می‌شود که باعث افزایش راندمان و بهره‌وری است، اما در برخی تحقیق‌‌ها نشان داده شده است که بر اساس آمارهای کشور با افزایش سطح مکانیزاسیون لزوما تولیدات گیاهی افزایش نخواهد یافت. بنابراین تعریفی که برای فن‌آوری مطرح شده، خدشه دار می گردد. در این تحقیق با برگزاری جلسات گروه کانون متشکل از کارشناسان این حوزه به بررسی انواع تعریف فن‌آوری پرداخته شد و پارامترهایی به عنوان شاخص اندازه گیری تراز فن‌آوری مکانیزاسیون مطرح گردید که با تعریف اولیه آن یعنی افزایش راندمان و بهره‌وری مطابقت داشته باشد. آموزش، درصد اختصاص تولید ناخالص ملی به دانش افزایی، نفوذ پذیری فن‌آوری (TP) و شاخص آمادگی فن‌آوری (TRI) در کنار درجه و سطح مکانیزاسیون به عنوان عواملی که تراز فن‌آوری مکانیزاسیون کشاورزی را با دقت تبیین می کنند شناخته شدند. لذا تدوین راهبردی از سوی تصمیم گیران و سیاست گذاران پیشنهاد می‌شود. |
| کلیدواژه ها: |
| شاخص تراز فناوری مکانیزاسیون، گروه کانون، تولیدات کشاورزی. |
| وضعیت : مقاله پذیرفته شده است |
